ساحل امن زندگی

یک دنیا حرف برای گفتن دارم ، یک دنیا پر از حرفهای نگفته، یک دنیا پر از بغض های نشکفته. دلم به وسعت یک آسمان تیره غمگین است . صدایی نیست ،حتی سایبان روزهای دلتنگی نیز دیگر جوابگوی دلتنگی هایم نیست.
آمده ام! اینجا،کنار دلواپسی های شبانه ،‌کنار شعله ور شدن شمع ،اما نمی دانم چرا دلم آرام نمی گیرد...
دلم گرفته،دلم سخت در سینه گرفته انگار دیرزمانی است چیزی را در سیل باد بی وفای زمانه گم کرده ام.